Dwie pory sandacza

Nastała tak długo oczekiwana przez spinningistów pora roku – późna jesień. Szkoda tylko, że częściej jest zimna i deszczowa, niż ładna i darząca rybami. Mimo tego, sandacze nie najgorzej biorą i warto wyskoczyć za nimi w weekend, a może nawet wziąć króciutki urlop? Następna taka okazja będzie za rok.

Rzeczne
Wydaje się, że łowienie w rzece jest proste, bo wystarczy obrzucić napływ czy zatoczkę i nałowimy sandaczy. Nic bardziej mylącego. Żerując, ryby przemieszczają się, z żerowiska odpływają do ostoi lub na tymczasowe leże trawić pokarm. Dlatego tak często trafiamy na bezrybną wodę. Jak więc łowić sandacze?

Jeżeli kochamy spinning i łowimy sandacze na przynęty sztuczne, to musimy zaakceptować odpowiednią taktykę łowienia – aktywną. Przede wszystkim aktywną!

Przy potencjalnym stanowisku sandaczy zatrzymujemy się na kilkanaście minut, czyli na tyle, aby obłowić wybrane miejsce. Jeśli nie mamy kontaktu z rybą, opuszczamy stanowisko i maszerujemy do kolejnego. Każde kolejne łowisko obławiamy starannie, bo w każdym z nich może czekać na nas sandacz życia.

Sandacze wciąż żerują w dwóch porach dnia: o brzasku i podczas zmierzchu. Niektóre osobniki żerują również w pełni dnia, ale o tych dwóch porach daje się zauważyć nasilone żerowanie. Tym samym wzrasta nasza szansa na złowienie ryb.

Teraz najczęściej łowię w dwóch partiach rzeki: niemal na środku (w nurcie) i w głębokich międzytamiach, przy długich warkoczach i przede wszystkim na granicy nurtu i spokojnej wody.

Do obłowienia odległego łowiska używam gumy z ciężką główką. Dla przykładu podam, że do łowienia wiślanych sandaczy zakładam gumę długą na 11 cm i osadzam ją na główce o masie od 15 g do 30 g – w zależności od konfiguracji łowiska. Na kołowrotku mam plecionkę, a wędzisko posiada akcję umożliwiającą efektywne łowienie plecionką. Gdy zapuszczę się nad dolny San, to obciążenie gumy nie przekracza 20 g. A zatem dostosowuję się do warunków panujących na łowisku, bo tylko w ten sposób możemy systematycznie łowić ryby, i przede wszystkim świadomie, a nie z przypadku. Choć przecież i mi takie ryby trafiają się na wędkę. Uczciwie informuję, że na tak zestawioną wędkę może trafić ciężki sum (w listopadzie ma okres ochronny i należy ostrożnie uwolnić go), wyrośnięty szczupak, nierzadko 3-5-kilowy karp (jeśli spinningujemy w pobliżu stada karpi), a zatem emocji nam nie zabraknie.

Jeziorowe

I w jeziorach żyją piękne sandacze, ale nie ma co ukrywać – trudniej je tu złowić, bo mamy bardzo dużą przestrzeń nad lustrem wody i pod nim. Do pomocy warto zaprzęgnąć echosondę, łódkę, dużo wolnego czasu i sporo cierpliwości. Ale nagroda jest sowita, bo możemy znaleźć sandaczowisko darzące rybami nawet w grudniu.

W Polsce sandacze żyją w wielu różnorodnych jeziorach, o niezwykle odmiennej konfiguracji i rzeźbie dna. Nie sposób więc w jednym zdaniu podpowiedzieć sposób złowienia ich. Z pewnością warto poszukać kamienistej górki i obławiać ją cumując na głębokiej wodzie – rzucamy na płytką. Nie wolno odpuścić żadnemu głębokiemu rowu, uskokowi dna z wyraźnym rantem, oraz blatu, który usytuowany jest na rozległym i pofałdowanym lub zarośniętym dnie. Taki czysty i równy plac jest atrakcyjny dla sandaczy, a zwłaszcza, gdy jest twardy i bez warstwy mułu.

Polujący sandacz żeruje wszędzie tam, gdzie znajdzie pokarm. Nie jest więc istotne, że pod nim akurat leży muliste dno – ważne, że nad dnem pływa rybka, czyli pokarm sandacza. Nie odpuszczajmy takich miejsc sugerując się li tylko mulistością dna.

Do łowienia w jeziorze z łódki warto zastosować nie tylko gumy, ale także wąskie wahadłówki, a nawet srebrzyste obrotówki typu listek wierzby.

W zbiorniku zaporowym koniecznie opukajcie ciężką gumą lub kogutem stare koryto rzeki. Ale w tym miejscu warto założyć ochronny przypon, bo w starych korytach stoi wiele rekordowych szczupaków. One też biorą na koguty.

źródło : www.wedkarstwo.onet.pl