Otwarcie sezonu pstrągowego - kilka porad od Krissa które na pewno się przydadzą !

Od jakiegoś czasu przyglądałem się wynikom wędkarskim Krzysztofa Tondera, który na swoim profilu na FB dzielił się swoimi przeżyciami i osiągnięciami z nad wody. Muszę powiedzieć że zawsze czekam z niecierpliwością na jego relację, a że wyniki Krissa są imponujące, tym chętniej sięgam po jego wskazówki i korzystam z jego rad, bo zawsze dawały mi dobre wyniki.

Mam zaszczyt przywitać na łamach naszego portalu kolejnego wędkarza, który na swojej pasji zna się jak mało kto, od teraz będziesz mógł czytać i korzystać z porad Krzysztofa Tondera - a więc Witamy serdecznie kolegę po fachu i zapraszam w świat wędkarstwa spinningowego.


__________________________________________________________________________________________
Nie mam pojęcia, ile to już trwa – 10 lat? A może o wiele więcej? Jednakże jestem tego pewien: pokochałem łowienie pstrągów.

Pamiętam, że metodą spinningową zaraził mnie kolega, który już wówczas zęby zjadł na łowieniu tej przepięknej i płochliwej ryby. I to właśnie on mnie przekonał do trudu przemierzania rzek i rzeczułek. W moim regionie, Bory Tucholskie, pstrąg doskonale się miewa właśnie w rzekach i rzeczułkach, to niesamowicie przebiegły drapieżnik. Nie jest łatwo podejść i przechytrzyć bystrego i cwanego pstrąga w rzece o charakterze górskim z krystaliczną wodą. A przecież moje rzeki na ogół są dzikie, brzegi zarośnięte, nierzadko podmokłe, więc już sam marsz jest trudny, a co dopiero podchodzenie pstrąga.

Mimo łowienia potokowca od wielu lat, to wciąż zdobywam nowe doświadczenia i dowiaduję się ciekawych faktów z życia tego gatunku. I być może właśnie też z tego powodu pokochałem pstrągowanie, za ten poniesiony trud wędkarski, za przebiegłość ryby, za czujność tego drapieżnika. Nabrałem przekonania, że w swoim środowisku to on dyktuje warunki, to on pierwszy widzi skradającego się wędkarza. Wiedząc o tym, dokładam dużo wysiłku by rybę przechytrzyć. Dla mnie to piękny pojedynek.

Ubarwienie pstrąga czyni z niego najpiękniejszą rybę – oczywiście w moich oczach. A te jego czerwone kropki, przeplatane odcieniem niebieskiego i sinego – coś pięknego. Cudowny deseń. Ach! Rozmarzyłem się, trzeba go złowić i kolejny raz zachwycić się jego pięknem.

Jeszcze jesienią, uganiając się za wiślanym szczupakiem myślami już jestem nad górska rzeką, gdzie stoję przyczajony za krzaczkiem, skryty po uszy w zaroślach czekając na wyjście potoka. Wypatruję go na płyciźnie, wychodzącego do woblera. Cóż za piękna przygoda ten pstrąg. Początek sezonu pstrągowego zbiega się z rozpoczęciem sezonu trociowego w całym kraju. Ale ja całym sercem wybrałem właśnie pstrąga potokowego.
Urok pstrągowanie to dla mnie leśna cisza na łowisku, spokój, obcowanie z przyrodą sam na sam. Tutaj, w Borach Tucholskich mam tego dosłownie nadmiar. Tutaj jest cudownie.

I nareszcie nadszedł dzień rozpoczęcia sezonu: 1.01.2018 r. Ten sezon można było rozpocząć w ostatni dzień grudnia 2017 r. z powodu niuansów regulaminowych mówiących o układzie dni wolnych od pracy zbieżnych z końcówką okresu ochronnego. Jeszcze przed wyjściem na łowisko odebrałem od kolegów i przyjaciół po kiju wiadomości płynące z Facebooka, SMS, Messengera i telefonicznie: „Kriss, gdzie zaczynasz sezon i za czym będziesz się uganiał?” Moja odpowiedz była jedna. Niezmienna. Oczywista.



Mieszkam w województwie kujawsko-pomorskim i tutaj dla mnie najważniejszą, typowo pstrągową rzeką jest Brda. Łowiąc w tej rzece na pstrągach zjadłem zęby. Poznałem ją wzdłuż i wszerz, mam na myśl jej realną długość, czyli dla mnie ponad 60 km pięknego pstrągowania.

Sylwestra świętowałem hm… delikatnie, więc z pobudką na ryby o godz. 6:00 nie miałem problemu. O tej porze jest jeszcze ciemno. Po przebudzeniu zauważyłem bardzo mocny wiatr, niestety, będzie w dużym stopniu utrudniał łowienie. A może znajdę i pojadę w takie miejsca, gdzie wiatr będzie słabo odczuwalny? Tym bardziej, że od dłuższego czasu woda (jak w większości rzek) jest bardzo podniesiona i znając rzekę wiem, że będzie mi to utrudniać spinningowanie, w tym ciche podejście do stanowiska pstrąga. W tej rzece nie można hałasować, inaczej pstrąga nie złowię. Kierując się znajomością rzeki, z niejakim żalem wybieram odcinek miejski, jednakże też dziki i znajdujący się kilka kilometrów poza Bydgoszczą. Więc szybka mała czarna w kubku do samochodu, bez której Kriss się na rybki nie wybiera, plecak Team Dragon, spinning HM 69 Trout, z kołowrotkiem z nowej serii Team Dragon 1020iZ, z nawiniętą żyłką 0,20 mm Dragon Specialist Pro Spinn&Cast.

Nad wodę dojechałem około godziny 7. Rozejrzałem się po rzece. Miejsc, w których szukam pstrąga nie wybieram przez przypadek. Gatunek ten jest po tarle, czyli może być zmęczony i tym samym będzie starał się nabrać sił bytując poza silnym nurtem rzeki. Szybko wybieram kilka odcinków rzeki ze słabszym nurtem. Są to proste odcinki, gdzie jest dużo „trawy” w korycie, pstrąg lubi przebywać w takim miejscu. I wierzcie mi na słowo, że nie musi być nawet dużej głębokości by się spotkać w takim miejscu z pstrągiem.

Po dojściu nad wodę, rozpoczynam obławianie od miejsca, gdzie leży potężne zwalone drzewo - przegradza rzekę prawie w połowie. Z tego miejsca mam już kilkanaście ładnych ryb, między innymi pstrągi i klenie, które w Brdzie zagościły na stałe i rosną do rozmiarów XXL. Tym razem po bezgłośnym podejściu do stanowiska zauważam dwa dorodne klenie pięćdziesiątaki, które stoją oddalone od siebie ok. 3 m. Niestety, nie są zainteresowane moimi wabikami. W końcu, jeden wychodzi do woblera Salmo Minnow - imitacji strzebli potokowej, ale na tym się akcja kończy, bo nie ma ryby na wędce. Jednak ten widok mnie nakręca. Za chwilę dochodzę do zakrętu rzeki z miejscem głębokim do 4 m i silnym nurtem, który uniemożliwia obserwację dna i sprawdzenia, co tam zalega.



Woblera posyłam daleko w nurt, skąd dosłownie po chwili silny prąd wody zabiera go gdzieś, gdzie prawdopodobnie stoi jakiś mnie interesujący drapieżnik. Kurczę, chyba się nie pomyliłem i po chwili mam tak mocne uderzenie w przynętę, że prawie wyskoczyłem ze spodniobutów. Ale o dziwo, po zacięciu odczuwam tępy, twardy zaczep, jakbym zaczepił dosłownie kamień na dnie rzeki. Niemile się zdziwiłem, i to bardzo, bo znam to miejsce bardzo dobrze i nigdy tu nie miałem jakiegokolwiek zaczepu… Może woda coś naniosła? Ale wątpliwa sprawa - myślę sobie. Po paru sekundach zaczep ożył! Ryba zachowywała się dosyć spokojnie i nie zafundowała długich odjazdów. Ciągle ryba w wodzie. Podejrzewam dużą brzanę, ale niestety po około 5 minutach walki ryba się wypina. Nawet nie było mi dane jej zobaczyć, szkoda. Nie wiem, co miałem na kiju. Po mocnym odjeździe w dół rzeki ryba rozgięła grot i odpłynęła wolna.

Po tym zdarzeniu obławiam proste odcinki rzeki, gdzie woda już jest bardziej leniwa, ma znacznie słabszy nurt. I być może dlatego pojawia się tutaj duża ilość „trawy”, w której mają schronienie inne gatunki ryb. I kto wie, może nawet jakaś drobnica budząca zainteresowanie pstrągów.

Obłowiłem dwa długie odcinki. Wyjąłem pstrągi 36, 38 i 41 cm. Jednego małego trzydziestaka spinam pod nogami. Chociaż ryby były ładnie zapięte, to brania nie powalały, ani nawet nie zaskakiwały mocą i dynamiką. W praktyce były słabo odczuwalne na wędce. Spotkałem nad wodą jednego spinningistę, który niestety w ten dzień nie miał kontaktu z pstrągiem. Jak widać, pstrągi potrafią zaskoczyć, nie ma niczego przewidywalnego w ich łowieniu a już najmniej jest przewidywalny wynik. Dobrze jest znać wodę i miejsca, gdzie zamierzamy łowić. Warto się orientować w składzie gatunkowym ofiar-pożywienia potokowca i pod tym kątem dobierać swoje przynęty.



Ta inauguracja jest dla mnie udana. Udało się i mam na wędce ryby. Od wielu lat uganiam się za potokowcem poznając go coraz lepiej. Jestem pod wielkim wrażeniem jego piękna, przebiegłości - co jest przyczyną trudność w złowieniu. A najbardziej podoba mi się chwila, gdy posyłam przynętę daleko w nurt rzeki, prowadząc ją wielokrotnie by w końcu zobaczyć wyjście dużej ryby do woblera; pojawia się nie wiadomo skąd, tak po prostu znienacka.

Sezon 2018 uważam za otwarty. Marzyłem o takim otwarciu sezonu.

Krzysztof Kriss
Tonder Team Dragon